Hoezo? Gaan werken met een korte broek !?
Het KMI kondigt opnieuw code geel af voor de hitte van de komende dagen. De kans dat we een nieuwe hittegolf krijgen zit er dus in. Mag je als werknemer dan ook je korte broek, korte rokjes of open schoenen dragen? Kan een dresscode worden afgedwongen op het werk met als motivatie de Codex Welzijn?
In dit artikel lees je welke impact de werkgever heeft over je outfit op kantoor, (productie)werkvloer, flexiwerkplek, op een werf of bij derden. Er zijn immers ook belangrijke veiligheidsaspecten om in gedachten te houden, vooral op de werkplek.
Rondvraag
Uit een rondvraag van IWG, een aanbieder van ‘coworking’ werkplekken, bij een 1000-tal hybride werknemers blijkt het dragen van een korte broek slechts voor 31 procent oké is. De meeste bedrijven hanteren geformaliseerde richtlijnen rond kleding op kantoor, al kunnen er verschillen zijn in kledingvoorschriften. Informeer je hierover op je werk.
Risicoanalyse
De risicoanalyse zal uitwijzen of de lange of korte broek beschouwd moet worden als werkkledij of PBM.
“Wacht niet tot de zon schijnt en de temperatuur oploopt om duidelijkheid te scheppen over de kledingeisen”, besluit Patrik Daems (Idewe). “Werknemers zullen gemakkelijker aanvaarden dat een korte broek echt geen goed idee is als je hen vooraf hebt uitgelegd waarom niet. Dan is er ook tijd om na te denken over compensatie. Misschien is een korte broek niet mogelijk, maar zijn er zomerbroeken beschikbaar in een lichtere stof. Als het op de dag plots 30 graden is en iedereen op de werf verschijnt in zomeruitrusting, is het begrip minder evident om de dresscode te wijzigen.”
Aansprakelijkheid bij een arbeidsongeval
Was het dragen van beschermende kledij verplicht, maar kneep je als werkgever een oogje dicht? Dan is de werkgever aansprakelijk voor het letsel dat kon worden vermeden als je medewerker wel de juiste kledij had gedragen. Dit is niet het geval als je werknemer zelf de opgelegde kledingvoorschriften negeerde.
Werkkledij vs. persoonlijke beschermingsmiddel
Veiligheidskwestie
Sommige beroepen brengen risico’s met zich mee, waardoor het dragen van beschermende kledij een must is:
- blootstelling aan chemicaliën, biologische of kankerverwekkende middelen.
- risico op snij- en prikwonden;
- het gebruik van hete materialen (of in de buurt ervan);
- werking in een warme kunstmatige omgeving: hittebronnen zoals (hoog)ovens/keuken/bouw, buitenwerf of ruimtes zonder airco.
- opspattend materiaal (vb. bosmaaien), conventionele draaibank).
- werken aan gevaarlijke machines of op een bouwwerf.
- stralingsrisico’s
- Natuurlijke UV-straling bij buitenwerkzaamheden (werken in de felle zon).
- Tekenrisico (vb. groenwerk, terreinmedewerkers landschappen, boswachters).
Gezondheidsrisico’s
Denk bijvoorbeeld aan wie met chemische stoffen werkt, aan gevaarlijke machines staat, op een bouwwerf actief is: daar zijn handschoenen, veiligheidsschoenen en/of een helm simpelweg verplicht. Ook in bv. de horeca-, zorgsector of groenzorg is dit bepalend. De lange broek is dan geen werkkledij maar een persoonlijk beschermingsmiddel (PBM). Lange broeken kunnen dienen als een fysieke barrière om de huid te beschermen tegen dergelijke gevaren. Voor tuiniers of bosbouwers beschermt een zaagbroek bv. tegen snijwonden bij het gebruik van kettingzagen.
“Werkkledij is in principe bedoeld om je als werknemer te beschermen tegen vuil”, zegt Patrik Daems (Idewe). “Als het koud is komt er een fleece en een jas bij, als het warm is wordt de trui een t-shirt en als het regent gaat de regenjas aan. Die logica gaat niet op voor werknemers voor wie werkkledij tegelijk ook moet beschermen tegen specifieke risico’s.
Brandweermannen en een korte broek, dat gaat niet samen. Ook niet voor werknemers die met een kettingzaag aan de slag moeten of laswerken moeten uitvoeren. En ook omwille van de zichtbaarheid kunnen werknemers, en zeker ook wegenwerkers, niet zomaar aantrekken wat ze willen.”
Werkkledij kan ook een invloed hebben op de professionele uitstraling en hygiëne op de werkplek.
En telewerkers?
De regels rond de dresscode kunnen ook gelden bij telewerkers, bv. online meeting met klanten. Indien de werknemer thuis schriftelijk en telefonisch werkt, dan kan hem/haar geen dresscode opgelegd worden.
Medische uitzondering?
Een (vestimentaire) uitzondering om medische redenen is niet mogelijk. Een tijdelijke aanpassing van het takenpakket of een tijdelijke verplaatsing naar een andere werkpost waarbij een korte broek wel kan, behoort wel tot de mogelijkheden.
Conclusie
Hoewel het verleidelijk kan zijn om korte broeken te dragen tijdens warme werkdagen, geeft dit geen vrijgeleide om ons lichter te gaan kleden. Het is van vitaal belang om de veiligheidsvoorschriften van de werkplek te respecteren met inachtneming van de potentiële risico’s. De hygiëneregels kunnen eveneens niet losweg worden genegeerd. De werkgever kan teven bepaalde kledingregels opleggen of een cao op sectorniveau kan een bindend karakter hebben.
Een risicoanalyse is essentieel om zowel comfort als veiligheid op het werk te waarborgen voor een productieve en veilige werkomgeving. Hierin worden de risico’s bepaald die het gebruik van een PBM verantwoorden. De risicoanalyse zal uiteindelijk uitwijzen of de lange of korte broek beschouwd moet worden als werkkledij of PBM.
Het is aanbevolen om deze regels expliciet op te nemen in het arbeidsreglement.[1][2] Zorg ervoor dat je voorschriften duidelijk, objectief en niet-discriminerend zijn.
Ook een hitteprotocol kan ondersteuning bieden in het nemen van organisatorische en technische maatregelen. Denk hierbij ook na over alternatieven die tegemoet komen aan de werknemers op warme dagen. Extra ventilatie, airco, aangepaste werkuren, drankbedeling… kunnen soelaas bieden.
[1] Een werkgever kan ook kledingvoorschriften opleggen om andere redenen dan overmatige hitte/koude , bv. omdat je medewerkers contact hebben met klanten of een representatieve functie bekleden. Als werkgever kan je dan van hen verwachten dat ze een professionele en verzorgde uitstraling hebben.
[2] Zelfs als er niets in je arbeidsreglement staat, blijft er gelden dat werknemers zich correct moeten kleden met respect voor de goede zeden. Wanneer de gedragen kledij het imago van het bedrijf schaadt, mag men aangesproken worden. Zorg ervoor dat men steeds kan verantwoorden waarom bepaalde kledij dan ongepast of schadelijk is.
